Kabanata 1: Gabing Umuulan, Biyaheng Sta. Lucia
Taong 1994, bandang alas-7 ng gabi. Ako ay apat na taong gulang pa lamang noon ngunit buhay na buhay pa rin sa aking alaala ang pangyayaring iyon. Isang maulang gabi, walang buwan, at ang kalsada papuntang Sta. Lucia ay tila ba nawalan ng kulay. Kailangan naming pumunta roon upang maghatid ng isang bagay. Ang ama ko ang nagmamaneho ng tricycle, si inay ay nasa likod, at ako naman ay nakaupo sa gitna.
Habang tinatahak namin ang madilim na daan, bigla kaming napalingon sa isang waiting shed sa gilid ng kalsada. May isang babaeng nakaitim, nakatayo lang, hindi gumagalaw animo'y isang estatwa. Wala siyang payong kahit na umuulan. Ang buhok niya'y basa, nakatakip sa kanyang mukha, at ang presensiya niya’y napakabigat. Walang ibang sasakyan, kami lang, at siya.
Pagkalagpas namin sa waiting shed, wala na siya. Para bang naglaho sa manipis na hangin. Nagtawanan pa kami ng bahagya upang tabunan ang kaba. Pero alam naming lahat may kakaiba doon.
Kabanata 2: Ang Maliit na Aso sa Gitna ng Daan
Mga ilang metro pa, habang lumulusong kami sa mas madilim na bahagi ng Sta. Lucia proper, may isang maliit na aso sa gitna ng kalsada. Hindi ito gumagalaw. Hindi ito tumatahol. Nakatingin lamang ito sa amin.
Sabi ng tatay ko kay nanay, “Wag mong titingnan.”
Pero ‘di napigilan ni nanay. Tinuturo niya ito at sabay sabing, “Ano yan?”
Walang ilang segundo ang lumipas, sumabog ang tatlong gulong ng tricycle sabay-sabay. Isang tunog ng “PRAAAK!” ang bumasag sa katahimikan.
Ang maliit na asong iyon, sa harapan naming nakatayo, unti-unting lumaki. Unti-unti itong naging isang itim na asong kasinlaki ng baka. Mapula ang mga mata, nangingintab ang basang balahibo, at tila ba ang hangin sa paligid ay nanlamig sa isang iglap.
Kabanata 3: Takbo Sa Kabila ng Takot
Sa kabila ng tatlong flat na gulong, pinilit ng tatay kong paandarin ang tricycle. Para kaming lumilipad sa kaba. Ang makina ng tricycle ay parang umiiyak habang pilit kaming inihahatid sa ligtas na lugar. Walang isa man sa amin ang nagsalita habang umaandar. Tahimik kami sa gitna ng iyak ng ulan at malabong daan.
Pagkalagpas namin sa tulay ng Sta. Lucia, biglang nawala ang bigat. Ang hangin ay tila bumalik sa normal. Ang tricycle ay tumakbo muli kahit may sira ang gulong, para bang may puwersang tumutulak sa amin paalis.
Kabanata 4: Mga Kwento ng Bayan
Hindi lang kami ang nakaranas nito. Maraming residente at motorista ang may kanya-kanyang bersyon:
-
Isang drayber ng jeep ang nagsabing bigla siyang nawalan ng preno nang mapadaan siya sa waiting shed.
-
Isang estudyante na pauwi galing bayan, biglang nawalan ng ulirat at nakita raw niya ang parehong babaeng nakaitim sa likod ng kanyang upuan.
-
Isang matandang babae ang nagsabing noon pa man, may “bantay” na sa daang iyon. Isang babaeng nananabik sa pansin, at isang asong tagapagbantay ng daang ‘di dapat daanan tuwing umuulan.
Kabanata 5: Ano nga ba ang Nilalang na Ito?
Ang Itim na Babae
Maaaring isa itong kaluluwang hindi matahimik. Isang babaeng sinaktan, pinatay, o inabandona sa mismong lugar na iyon. Marahil ay naghahanap ng hustisya o ng kasama. Ang kabuuang imahe niya ay kahalintulad ng urban legends sa ibang bahagi ng bansa: white lady, ngunit sa kasong ito, siya ay itim, kadiliman mismo ang kanyang anyo.
Ang Higanteng Itim na Aso
Sa maraming kultura, ang itim na aso ay simbolo ng kamatayan, demonyo, o tagapagbantay ng daan patungo sa ibang dimensyon. Sa mitolohiya ng mga ninuno, ito’y posibleng aswang, tagabantay, o engkantong anyo ng hayop na nagpaparusa sa mga walang respeto.
Kabanata 6: Pagsaliksik sa Lugar
Noong huling bumalik kami sa Sta. Lucia, napansin naming nandoon pa rin ang waiting shed. Luma na ito, may kalumaan, ngunit parang hindi tinatamaan ng panahon. May mga bulong sa hangin, tila ba may palaging nakabantay.
Ang mga matandang residente ay bihirang magsalita, pero sa mga kwentong pasalita at usapan sa tabing-kalsada, alam ng lahat may bantay doon.
Kabanata 7: Mga Tanong na Walang Kasagutan
-
Sino ang babae sa waiting shed?
-
Bakit laging sa gabi at ulan siya nagpapakita?
-
Ano ang koneksyon ng maliit na aso na nagiging dambuhala?
-
May koneksyon ba ito sa mga kasaysayan ng lugar may nangyari bang krimen, aksidente, o kasamaan?
Walang may tiyak na sagot. Pero bawat karanasan ay parang piraso ng puzzle.
Kabanata 8: Mga Teorya
-
Multo ng Nabigong Pag-ibig: May kwento ng isang babaeng iniwan ng kasintahan na hindi na nakabalik. Sa tag-ulan daw siya madalas lumilitaw dala ang luha ng pagkadismaya.
-
Pangbantay sa Portal: May mga naniniwala na ang daang iyon ay daanan ng mga elemento mula sa ibang dimensyon.
-
Sumpa ng Lupa: May mga haka-haka na ang lupaing tinatahak ng daan ay minsang pinaghimlayan ng mga sinaunang espiritu.
Kabanata 9: Dapat Bang Matakot?
Hindi lahat ng misteryo ay may kasamaan. Ngunit sa mga ganitong karanasan, ang respeto ang laging pananggalang. Huwag pagtawanan, huwag bastusin, at huwag balewalain ang mga palatandaan. Minsan, ang mga hindi natin nakikita ay may dahilan kung bakit ayaw magpakita maliban kung sila na ang lalapit.
Ang Gabi ay Hindi Laging Tahimik
Mula noong gabing iyon, dala ko ang alaala ng kadiliman sa Sta. Lucia. Hindi ito pananakot , ito’y paalala. Sa bawat kalsadang tahimik, sa bawat ulan na bumabagsak, at sa bawat aninong bigla na lang sumusulpot, maaaring may kwento, may hinanakit, o may mensaheng nais iparating.
No comments:
Post a Comment